Na studiach magisterskich model programu studiów na Ochronie Dóbr Kultury zakłada podział na trzy ścieżki specjalnościowe w zakresie Konserwatorstwa (skupione na problemie rozpoznania, interpretacji i zachowania szeroko pojętego dziedzictwa architektoniczno-urbanistycznego), Zabytkoznawstwa i muzealnictwa (skupione na szczegółowym rozpoznaniu, analizie badawczej i naukowej oraz sposobach zachowania i upowszechniania kultury wizualnej i tzw. dziedzictwa ruchomego, z naciskiem na rzemiosło artystyczne; a także – na szeroko rozumianym muzealnictwie) oraz Krytyki artystycznej (zajmującej się analizą i interpretacją współczesnej kultury wizualnej). Dają one silnie wyspecjalizowaną wiedzę i wachlarz konkretnych umiejętności, przygotowujących do dalszej kariery zawodowej.
Trzy powiązane z sobą moduły decydują o sylwetce absolwenta, który – w zależności od ścieżki specjalnościowej – będzie przygotowany do pracy m. in.: w urzędach ochrony i ośrodkach dokumentacji zabytków, instytucjach muzealnych, na rynku sztuki oraz w ośrodkach animacji kultury, w instytucjach życia kulturalnego i artystycznego oraz w redakcjach czasopism.
Studia kończą się obroną pracy magisterskiej.
